Pınar Akyüz Şahin
DEVLET Mİ MİLLET İÇİN, MİLLET Mİ DEVLET İÇİN
Bu sarmalın içindeyiz son zamanlarda. Yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan misali biz Devlet için ne yapıyoruz, Devlet bizim için ne yapıyor? Pandemi sürecinde Devletten beklentimiz var elbet. Konuşup duruyoruz, o desteği versin bu desteği versin. Tabii ki Devlet bizi desteklemeli. Vergi ödemeleri, kredi ödemeleri, maaş ve kira giderleri vs vs. Gelirler kesildi, giderler aynı. AMA…..
Biz Devlet için ne yapıyoruz? Devlet tedbir almamızı istiyor, BİZ ÖLMEYELİM diye. Sosyal hayatı askıya alın diyor Devlet. Parti, eğlence yapmayın, kahvehanelerde oyun oynamayın diyor. Birkaç ay dişinizi sıkın, şu süreci atlatalım diyor. Peki biz ne yapıyoruz? Alınan her tedbiri nasıl deleriz diye kafa yoruyoruz. Daha İçişleri Bakanlığı Genelgelerini duymadan yasakların nasıl delindiğini duyuyorum. Yılbaşı partisi yasaklanıyor, otellerin paket programlarını duyuyoruz. Kahvehaneler kapatılıyor, toplu oyun alanlarına baskınları duyuyoruz. Devlet’le yarış halindeyiz resmen. Ergen çocuklar gibi her yasağa bir tepki veriyoruz. Nereye kadar? Bu tedbirler Devletin Milletini korumak için aldığı tedbirler. Neyin inatlaşması bu? Yazıktır, günahtır bize. Süreç uzadıkça maddi manevi daha çok yıpranıyoruz. Biraz sıksak dişimizi, birkaç ay halay çekmesek, kağıt oynamasak ne olur?
Bir diğer konu aşı meselesi. Aylardır bugünü iple çekiyoruz. Hani bi aşı bulunsa da kurtulsaydık. Hani yeterli miktarda aşı alınsaydı da bitseydi bu çile. Tüm dünyada bir aşı karşıtlığı aldı başını gidiyor. Devlet liderleri milletlerini ikna etmeye çalışıyor. Yalvarırcasına konuşanlar, kameralar karşısında aşı olanlar. Bu tezat durumu anlayamıyorum.
Son söz: Konunun uzmanı değilim ama iyi kötü mikrobiyoloji bilgime güvenerek Çin aşısını daha güvenli buluyorum. Eski metot, bilinen metot, kullanılan metot bence hep daha güvenlidir.
